کانسار ده معدن در 226 کیلومتری جنوب غربی شهرستان شهرکرد مرکز استان چهارمحال و بختیاری قرار دارد.
قدیمیترینسنگهایمنطقهمربوطبهسری هرمز با سن کامبرین زیریناستکهبر
رویآنسازندهای باروت (کامبرین زیرین)،زاگون (کامبرین زیرین)،لالون (کامبرین
میانی)،میلا (کامبرین پسین – اردویسین)،فراقان (پرمین) ودالان (پرمین) در
زون زاگرس مرتفع رخنمون دارند.ماده معدنیبه صورترگه،رگچه
درسنگمیزبانکربناته و شیل سازند باروت با سن کامبرین زیرین تمرکزیافتهاست.
مطالعات ژئوشیمیایی ناهنجاری عناصر مس، روی، سرب، آرسنیک، منیزیم، کبالت،
کلسیم، سدیم، منگنز و آهن را در نمونههای سطحی مشخص ساخت و نتایجتجزیه
عنصری نمونههایاخذشدهنشانمیدهدکهعیارمسدربخش کانهدارکانسار4/1 درصد تا
39/14 درصد،عیارروی 1/1 تا 31/12 درصد، و عیار سرب و کبالت کمتر از یک درصد
میباشد. درمحدودهکانسار،سازندباروت
شاملدوبخشکربناتهوشیلیاستکهکانهزاییبیشتردربخشکربناتهصورتپذیرفتهاست. ماده
معدنی در رخسارههای خاص کانهدار و در سه افق مشخص (دولومیت زیرین، شیل
میانی، دولومیت فوقانی) وجود دارد. بر اساس مطالعات سنگشناسی از
رخسارههای کربناتی اصلی در منطقه میتوان به رخسارههای میکرایت تجدید
تبلور یافته، پلاسپارایت، دولومیکرواسپارایت و دولواسپارایت اشاره کرد که
دولواسپارایت رخساره کانهدار اصلی است. کانیزایی در محدوده کانسار ده
معدن به دو مرحله کلی کانیزایی اولیه و ثانویه قابل تقسیم است که کانیهای
اولیه شامل: پیریت، کالکوپیریت، بورنیت، اسفالریت، سافلوریت و تتراهدریت
میباشند و کوولیت، دیجنیت، مالاکیت، آزوریت، اسمیتزونیت، اکسیدهای آهن و
لپیدوکروسیت به صورت ثانویه حضور دارند. به
منظوردستیابیبهاطلاعاتمربوطبهویژگیهایسیالکانسارساز،مطالعات میکروترمومتری
بر روی میانبارهای سیال موجود در کوارتز و کلسیت همزاد با کانی سازی صورت
پذیرفته است. مطالعه این سیالات درگیر نشاندهنده محدوده دمایی گسترده از
158 تا 308 درجه سانتیگراد و درجه شوری 8/0 تا 8/9 بوده است. بر اساس
بررسیهای صورت گرفته شامل مطالعات صحرایی، سیالات درگیر، نوع
کانیهای موجود در دگرسانیها، نوع عناصر و بافت و ساخت آنها و سایر نتایج
آزمایشگاهی، کانسار ده معدن قابل مقایسه با کانسارهای مس رسوبی (کمربند مس
زامبیا) است.
واژههای کلیدی: کانسار ده معدن، کانیسازی مس و روی، سیالات درگیر، چهارمحال و بختیاری.
منطقه مورد مطالعه بر اساس تقسیمبندی ساختاری بخشی از زون زاگرس مرتفع
میباشد و از نظر زمینشناسی ناحیهای در ورقه 100000/1 اردل قرار گرفته
است. کارهای صورت گرفته بر روی این کانسار بیشتر جنبه اکتشافی داشته است،
از این رو در این تحقیق بطور دقیقتر به مطالعه کانیشناسی، سنگشناسی،
ژئوشیمی، سیال درگیر و نحوه تشکیل این کانسارپرداخته شد.
در کانسار ده معدن حجم واریزهها به حدی بوده که بررسی کانسار را در
رخنمون سطحی ماده معدنی با مشکل روبرو ساخته است. بیشتر نمونههای برداشته
شده، از نمونههای واریزهای دارای کانیزایی میباشند. همانطور که در
ادامه در بخش زمینشناسی کانسار اشاره میشود، سازندهای باروت، زاگون،
لالون، میلا، فراقان و دالان در امتداد رود کارون با جهت شمال غرب – جنوب
شرق رخنمون دارند. بعضی از این مناطق همانند کانسار ده معدن، مستعد
کانیزایی مس و روی میباشند که از جمله این مناطق میتوان به دشت سفید
واقع در شمال غرب کانسار ده معدن اشاره کرد. با توجه به کانیزایی و
سنگشناسی یکسان دشت سفید با ده معدن، مطالعه این منطقه با حجم واریزهای
کمتر، میتواند در شناخت نحوه تشکیل کانسار ده معدن و کانیزایی در منطقه
مؤثر باشد.
در جنوب و جنوب شرقی کانسار ده معدن، رخنمون گنبدهای نمکی وجود دارد،
بنابراین مطالعه این گنبدها اطلاعات مهمی درباره اینکه آیا کانیزایی در
ارتباط با فرایند دیاپیریسم بوده یا نه، در اختیار ما میگذارد. از جمله
این گنبدها میتوان به گنبد نمکی دو آب واقع در جنوب شرق کانسار ده
معدن اشاره کرد. از این رو در این تحقیق علاوه بر کانسار ده معدن، از دو
ایستگاه دشت سفید و گنبد نمکی دو آب نیز به منظور مطالعه دقیقتر نحوه
تشکیل کانسار، نمونهبرداری صورت گرفت (تصویر 1 - 1).
تصویر 1 - 1: الف. نمایی از تونل حفر شده در کانسار ده معدن (دید به
سمت شمال). ب. نمایی از ایستگاه گنبد نمکی دو آب واقع در جنوب شرق ده معدن
(دید به سمت شرق). ج. نمایی از ایستگاه دشت سفید واقع در شمال غرب ده معدن
(دید به سمت شمال).
شکل 1 – 2: نقشه ایستگاههای مورد مطالعه در گوگل ارث.
1 – 2 - موقعیت جغرافیایی:
کانسار ده معدن در استان چهارمحال و بختیاری در بخش مرکزی کوههای زاگرس
واقع شده است. این استان از شمال و شرق به استان اصفهان، از غرب به استان
خوزستان، از جنوب به استان کهگیلویه و بویراحمد و از شمال غرب به استان
لرستان محدود است. کانسار ده معدن در این استان و در 48 کیلومتری جنوب غربی
شهرستان بروجن قرار دارد و از دو طریق میتوان به این منطقه دست یافت یکی
از طریق اصفهان – بروجن و بخش ناغان که 220 کیلومتر جاده آسفالته دارد و
دیگری از راه شهرکرد – شلمزار و بخش ناغان که 226 کیلومتر جاده آسفالته است
(شکل 1 - 3).
شکل 1 - 3: راههای دستیابی به کانسار دهمعدن.
1 –3- گویش:
زبان مردم این منطقه از دستنخوردهترین زبانهای فارسی است که ریشه
فارسی پهلوی دارد. زبانشناسان به نزدیکی خاصی بین لهجههای بختیاری و زبان
پهلوی معتقدند. در این استان عموما به "فارسی لری" گفتگو میکنند. مردم
شهرهای شهرکرد، بروجن، فرخشهر و برخی دیگر مناطق به زبان فارسی صحبت
میکنند، اما مردم مناطق لردگان، اردل، کوهرنگ و فارسان به گویش بختیاری
صحبت میکنند.
1 – 4 - پوشش گیاهی:
پوشش گیاهی در محدوده کانسار ده معدن به نسبت انبوه، متراکم و جنگلی
است. بیشتر درختان منطقه از نوع بلوط بوده و در کنار آن درختانی چون بن،
سرو وحشی، زالزالک، زبان گنجشک و بادام دیده میشود. تمام این مناطق جزء
مناطق حفاظت شده محیط زیست میباشند. در مناطق مرتفع و کوهستانی حیواناتی
نظیر کل، بز کوهی زیستمیکنند و در مناطق پستتر و تپه ماهورتر حیواناتی
نظیر گراز،گرگ و خرس وجود دارند. جنگلهای استان از نظر جغرافیایی در ردیف
جنگلهای غرب و جنوب غرب کشور محسوب میشوند. مساحت جنگلهای استان در حدود
307 هزار هکتار است و به صورت نواری از کوههای بازفت (شهرستان کوهرنگ) در
شمال غرب استان شروع و به ارتفاعات فلارد (شهرستان لردگان) در جنوب شرق
استان ختم میشوند. به دلیل صعب العبور بودن این منطقه، استان بسیار بکر
میباشد و از امکانات محدودی به ویژه در نقاط دور افتاده، برخوردار است.
حجم وسیعی از جنگلهای منطقه جهت استفاده از چوب برای سوخت، در حال از بین
رفتن است.
تصویر 1 - 4: تصویری از جنگلهای انبوه و متراکم بلوط در استان چهارمحال و بختیاری.
1 – 5 - آب وهوا:
استان چهارمحال و بختیاری به دلیل دارا بودن ویژگیهای خاص جغرافیایی و
توپوگرافی از لحاظ آب و هوایی متنوع بوده و اقلیمهای متفاوتی در آن وجود
دارد. به دلیل کوهستانی بودن استان و با توجه به اینکه دمای هوا، ناشی از
ارتفاع هر منطقه است، اقلیمهای حرارتی مختلفی در استان حکمفرماست. نواحی
غربی استان که پوشیده از جنگلهای بلوط است، اقلیم نیمه گرمسیری با
تابستانهای گرم و معتدل دارند که کانسار ده معدن جزء این اقلیم بشمار
میآید. این ناحیه از نظر آب و هوایی شباهت بسیاری به استان خوزستان دارد و
زمستانهای بسیار معتدل (کمترین درجه حرارت حدود 5 درجه زیر صفر) و
تابستان بسیار گرم و معتدلی (بالاترین درجه حرارت 50 درجه است) دارد. به
علت جوان بودن دوره کوهزایی در این منطقه، وجود بلایا و مخاطرات طبیعی
بسیاری چون سیل، زلزله و رانش زمین
در اکثر نقاط آن مشاهده میشود. معروفترین رودخانههای دایمی جنوب غربی و
مرکزی ایران یعنی کارون، زاینده رود و دز از ارتفاعات این استان سرچشمه
میگیرند. فرونشستهای به وجود آمده همزمان با حرکات زمینساختی زاگرس و آب
حاصل از ذوب برف کوههای بلند، تالابهای متعددی را در استان تشکیل داده
است که زیستگاه انواع پوشش گیاهی – جانوری میباشند. ریزشهای جوی، برف و
باران در کوههای بختیاری، منشأ سرشاخههای رودخانهکارون و زاینده رود هستند. این منطقه با وجود مساحت کم، ده درصد از منابع آب کشور را در اختیار دارد.
تصویر 1 - 5: روستای معدن و رودخانه کارون در جنوب شرقی کانسار ده معدن (دید به سمت شمال غرب از گنبد نمکی دو آب).
1 – 6 - وضعیت اقتصادی :
استان چهارمحال و بختیاری جزء محرومترین استانهای کشور است. وضعیت
صنعت، معدن، صنایع روستایی و کشاورزی در این استان خوب نیست. تقریبا هیچ
پروژه صنعتی بزرگی در منطقه وجود ندارد، و در پروژهها نقش نیروهای محلی در
کارهای تخصصی صفر و نقش آنها در کارهای غیر تخصصی زیاد نمیباشد و بیشتر
نیروی کار غیر فنی از استانهای دیگر مانند اصفهان و استانهای آذری زبان و
سایر مهاجرین تأمین میشود. بزرگترین عواملی که نابهنجاریهای اقتصادی منطقه را میسازند عبارتند از:
- صعب العبور بودن منطقه و نبودن راههای ارتباطی: البته اکنون شبکه
راههای ارتباطی کمی گسترش یافته است. که این گسترش به دلایل نظامی و طی
سالهای جنگ و جهت پشتیبانی استان خوزستان بوده است. اگر چه حتی راه هم
نمیتواند مشکل اقتصادی این استان را در کوتاه مدت حل کند، چون راههای
منطقه به دلیل کوهستانی بودن خطرناک و نامناسباند. از طرف دیگر کمبود
ارتباطات مردم این منطقه از کشور با سایر نقاط را عامل رشد نیافتگی اقتصادی
این منطقه دانستهاند.